After seven rainbows

fałszywe piękno poznaje się po tym, że jest wyniosłe i wystudiowane, jak również ze względu na jego udawaną obojętność

tak jak modelka idąca po wybiegu, która udaje, że wcale cię tam nie ma,
co więcej, że także jej tam nie ma

modelka na wybiegu to kwintesencja braku utożsamienia
z wykonywanym działaniem
z sobą, z otoczeniem

idzie,
niosąc swoją pseudo-obojętność

ty wiesz, że ona udaje,
a ona wie, że ty wiesz

bo w rzeczywistości idzie tam
dla ciebie
a gdyby ciebie tam nie było, wcale by tam nie szła

a przecież można inaczej - vide Tyra Banks

prawdziwe piękno jest niezaangażowane,
ponieważ
nie chce niczego osiągnąć
nie jest obliczone na efekt
ani nie udaje że cię nie widzi (jeśli cię widzi),
ani że cię widzi (bądź słucha, kiedy myśli zupełnie o czymś innym)

co robić w obliczu niezaangażowanego piękna?
cały sekret w tym, że
nie musisz nic robić

możesz się nim po prostu sycić
jeśli chcesz