Prayer in E

nie zawarłam z Bogiem umowy

nie szantażuję Go dobrymi uczynkami

nie oczekuję, żeby spalił moich nieprzyjaciół,

a mnie wreszcie zbawił albo przynajmniej stąd zabrał,

zamierzam zostać do końca

i myślę, że interesowność – jeśli ją żywisz względem życia wiecznego - niczym nie różni się od tej skierowanej ku sprawom  doczesnym, uwłaczając zarówno Bogu, jak tobie   

i nie mam do Niego pretensji, że nie napisał do mnie listu i że świat się rozpada i że Hitler, i że Stalin, i austriackie piwnice,  i maltretowane dzieci, i dręczone zwierzęta, i żywe karpie w Carrefourze na Święta i na bilbordzie wprost przed moim oknem, i że dzieci ze świetlicy środowiskowej, które przychodzą na zajęcia do Willi Caro, w obliczu lśniących i migoczących  żyrandoli w sali konferencyjnej  już nie potrafią beztrosko się nimi cieszyć,  tylko się martwią, że tyle prądu schodzi i mówią: „może byśmy tak zgasili to światło proszę pani, to na pewno dużo kosztuje…” 

i nie mam do Boga żalu - raczej wręcz przeciwnie,

bo biedny ten Bóg i nieskończony w swoim miłosierdziu, 

skoro pozwala się obciążać wszystkim, za co nikt oprócz nas samych nie ponosi odpowiedzialności

 

to nie Bóg uruchomił Auschwitz 

dlatego nie pytam fałszywie i patetycznie „gdzie On jest/był, kiedy…?!” – tylko myślę o tym, gdzie ja  jestem i byłam, co robię i co mogłabym zrobić

i nie szukam usprawiedliwienia w Jego milczeniu, 

bo ono w żaden sposób nie wpływa

na moją zdolność odróżniania tego, co dobre od tego, co złe

i dokonywania pomiędzy nimi wyboru

być może aby człowiek dorósł Ojciec musi być nieobecny albo przynajmniej bezsilny  

nie rzucaj w Boga kamieniem, chociaż bez wątpienia to zniesie

lepiej zrób z jego pomocą coś pożytecznego

albo po prostu odłóż tam, skąd  wziąłeś

może to właśnie 

jest teraz

najbardziej wskazane